مطلب خوبي بود اما مدت زيادي طول کشيد تا دوباره بنويسيد. زودتر از اينها مشتاق خواندن متن جديد از شما بودم.
نکات جالب و قابل استفاده زياد داشت. بند قبل از شماره يک و خود شماره يک در آخر متن نظر من رو بيشتر جلب کرد. و نکته خوبي بود اما هميشه اين قضيه رو به نوع ديگري تصور مي کردم. هر چند تنبلي هم صادقه. توجيه اينگونه اصرارها بر عدم تغيير وضعيت کنوني را در تنبلي نمي ديدم بيشتر احساس مي کردم مشکل در وسواس و ترس از عدم تغيير باشد. وسواس در اعتقادات دو نوع بروز مي کند يکي اينکه همش آدم شکاک باشد و ديگر اينکه بگويد همين که هست خوب است و نبايد کثيفش کرد و هي تلاش مي کند تا اعتقادات موجود را بهداشتي نگاه دارد. در مورد آفت مذکور جهل مرکب کلمه مناسب تري از جهل خالي به ذهن مي رسه. و مطلب آخر اينکه در کنار بدخداشناسي از ديگر عواملي که اين نگاه هاي آفت گونه را شديداً رهبري مي کند «بد دين شناسي» است. ظاهراً اين دو کلمه از خيلي جهات مشترک و شبيه اند اما مرادم از «بد دينشناسي» نگاه غيرغايت مدارانه به دين است که حال توضيح بيشتر ندارم.