ـ پان ترکيستي قلمداد کردن همه ي فعاليت هاي فعالان آذري، جفا به حق و حقيقته. البته من در جريان دقيق اين فعاليتها نيستم، ولي اجمالاً مي دونم که الآن، جدايي طلبان در اقليتند، ولو اينکه صداشون بلندتر از بقيه باشه. به نظر مياد برچسب پان ترکيسم، از اونجا که زمينه ي سرکوب قانوني رو فراهم مي کنه، به مذاق نهادهاي امنيتي خوش اومده، وگرنه، چطور مي شه کسي مثل سيد حسن عاملي، امام جمعه ي اردبيل رو، که تأکيد زيادي بر تقويت زبان آذري و اجراي اصل 15 داره، پان ترکيست دونست؟!

ـ آذري ها نمي خوان اجبار آموزش زبان فارسي، جاشو به اجبار آموزش زبان ترکي بده. اينکه چهار تا خل و چل، که در هر قوم و مرام و مسلکي پيدا مي شن، همچين چيزي بگن، نبايد به پاي همه ي ترکها نوشته بشه. آقاي طباطبايي انصاف بدن، اينکه در مدارس اردبيل و تبريز و اروميه، بخشنامه کنن که معلمها و دانش آموزها بايد به زبان فارسي صحبت کنن، مسخره تر از ترک دانستن حضرت ابالفضل نيست؟ بگذريم که همچين سياستي، تأثير دردناکي در وضع تحصيلي بچه هاي مردم مي ذاره.

ـ اون چيزي که ترکهاي ايران مي خوان، چيزي بيشتر از اجراي کامل اصل 15 قانون اساسي نيست؛ اينکه هر آذري اي حق داشته باشه در کنار زبان فارسي، زبان مادري خودشم به صورت علمي ياد بگيره و آزادانه بتونه کتاب و نشريه به زبان مادريش منتشر کنه. اين نه فقط حق ترکها، که حق عرب ها، کردها و هر قوم ديگه ي ايرانيه.