حامد جان ممنون از بيانت.
گمانم منظورتان منقبت تسليم بود. من از تسليم ِشِكوه مي كنم فقط همين. اما گاهي بايد تسليم شد. تسليم واقعيت موجود. هرگز ارزش ها نمي توانند راهگشاي بشريت شوند مگر آنكه از بلندي وجود واقعيت بهره ببرند. آنگاه واقعيت هم از بلندي و استعلاي ارزش، رفعت و ارج و معيار و تعادل مي گيرد. من نمي دانم شما در كدام افق ايستاده اي و در چه سن و سالي يعني تجربه زندگي هستي. اما هنوز ميدان هاي زيادي هست كه بايد معبري باز كني و در جدال انديشه با معيار مطلوب خودش وارد آيي.