اولين بار که اين بازي را ديدم سال 63 بود و هواپيماهاي عراقي هم بالاي سر ما تشريف داشتند و از قضا آنها خيلي واقعي بودند و کارهايشان تنيجه داشت نتايجي که هنوز کابوسهايش رهايمان نميکند. فکر ميکنم هواپيماهاي عقيدتي هم همينگونه اند. يعني اگر هم بروند کابوسشان تا نسلها باقي است و باز هم در وقت خود دست و دلمان را ميلرزانند. عالي بود.