ـ ادعاي کم مايگي زبان ترکي هم از اون حرفاست! زماني ميشه حرف از پرمايگي و کم مايگي زبان ترکي زد، که به اندازه ي فارسي و عربي مجال عرض اندام داشته باشه. مضافاً اينکه اين ادعا درباره ي زبان فارسي هم هست و کم نشنيده ايم که «زبان فارسي زبان علمي نيست و از عهده ي بيان دقايق علمي برنمياد.» اگر هم منظور از کم مايگي، کم بودن آثار مکتوب به زبان ترکيه، بايد گفت که اين وظيفه ي ايشون و امثال ايشون بوده که بايد در کنار تأليفات متعدده به زبان فارسي، نيم نگاهي هم به زبان مادرمرده ي مادري شون مي کردن و در غني کردنش تلاش مي کردن.

نکته ي آخر اينکه تلاش براي تصفيه ي ترکي از واژگان بيگانه، کاملاً محترم و بحقه، همونطور که فارسي زبانها به هر طريقي سعي مي کنن از ورود واژه هاي بيگانه جلوگيري کنن. ولي مسئله ي اصلي ترکها اصلاً اين نيست. دغدغه ي ترکها اينه که کلاً زبان ترکي داره از صحنه ي روزگار محو ميشه، اونم نه به علل و عوامل فرهنگي، بلکه به علل و عموال کاملاً سياسي و امنيتي. آيا حق نداريم از اينکه ببينيم جلوي چشممون زبانمون داره مي ميره و تا چند دهه ي ديگه، اون همه تاريخ و فرهنگ و ادبو بايد تو موزه ها تماشا کنيم، نگران باشيم؟