salam
shab khosh
سلام
در ميقات رب کريم براي دلتنگي هاي خودماني مان مي گريم...
شايد صداي ناله اي ديگر را بشنوم....
گرچه نبايد بر ديگران خرده گرفت و اصلا مگر ما کي هستيم که قرار بر رضايت ما باشد اما نبايد قلبمان بي خيال زشتيها باشد.
راستي از اونور هم بنويس
خوشحال ميشيم
... ولي دل به پاييز نسپرده ايم.
ندانستن بزرگترين نعمت است وقتي درد مردم را مي داني بيشتر
درد مي کشي اما همين که مي گي ما شاکريم