هر جامعه‏ای در زیر چتر مجموعه‏ای از ارزش‏ها و بایدها و نبایدها است. در جامعه ما به دلیل جایگاه دین در بین مردم، ارزش‏های دینی جایگاه ویژه‏ای دارند. تا حدودی مصادیق این ارزش‏ها مشخص شده و همه در ذهن خود فهرستی از آن‏ها را تنظیم کرده‏اند. اما آنچه معمولا از آن غفلت می‏شود ترتیب این فهرست از حیث اهمیت است. اگر به دست هر ایرانی قلم و کاغذی بدهیم و از او بخواهیم 10 ارزش و  10 ضدارزش دینی را به ترتیب اولویت بنویسند چه عناوینی رتبه‏های اول تا سوم را تصاحب خواهند کرد؟ به نظر می‏رسد این فهرست با حقایق دینی فاصله بسیاری خواهد داشت. برای مثال ضدارزش بودن فقر مورد اتفاق است. اما رتبه فقر در فهرست ضدارزش‏ها کجاست؟ مثلا بدحجابی مقدم است یا فقر؟ یا در ارزش بودن صداقت احدی شک ندارد اما آیا کسی صداقت را مقدم بر نماز می‏کند؟
قشر متدین جامعه در مورد مسئله حجاب همیشه حساس بوده‏اند تا جایی که کار را به صحن مجلس و هیئت دولت و نیروهای انتظامی و راهپیمایی‏های خودجوش می‏کشانند. من به عنوان یک مسلمان به اهمیت اجتماعی حجاب واقفم و طرفدار پروپاقرص آن. اما سخن اینجاست که چرا ما حتی یک‏بار شاهد راهپیمایی خودجوش در اعتراض به فقر نبودیم؟ چرا زخم‏هایی را که چنگال بیکاری، تورم و فقر بر پیکر مردم مسلمان فرود می‏آورد را نمی‏بینیم تا در مقابل دین و خدای دین احساس مسئولیت کنیم و صدای اعتراض‏مان بلند شود؟ چرا وقتی آمار ازدواج و سن ازدواج را شنیدیم دم برنیاوردیم و پرده‏ای زخیم به روی فسادهای اخلاقی و روانی جوانان‏مان کشیدیم و ریشه را در مانتوهای کوتاه دختران بالای شهر جستجو کردیم؟ چرا غیرت متدینین ما در مقابل فسادهای اداری مسئولین، پارتی‏بازی‏ها، دروغگویی‏ها به جوش نمی‏آید اما بسیار غیرتمندانه در مقابل ترانه پخش شده از ضبط تاکسی قیام می‏کنند؟ هیچ تفاوتی نمی‏کند متمایل به کدام طیف سیاسی هستیم مهم این است اگر در مقابل مقدسات دینی حساسیم چرا برای معترضین روز عاشورای امسال اشد مجازات را می‏خواهیم ولی پیگیر عاملان کهریزک و کوی دانشگاه نیستیم؟ 
من منکر منکرات ذکر شده نیستم. بحث بر سر میزان اهمیت ارزش‏‏ها و ضد ارزش‏ها است. ترتیب فهرست ارزش‏های ما با ترتیب فهرست واقعی دین چه‏قدر تفاوت دارد؟ به نظرم ما کاغذ را سروته گرفته‏ایم.