همیشه تو حاکم بودی.
اما انگار از پشت ورق‏هایم می‏فهمی که از چه خالی فقیرم
من همیشه از دل دست پرم
و تو همیشه از پیک.
من مدام دل رو می‏کنم و تو با حکم‏های سیاهت می‏بُری.
بِبُر! کوتم کن!
هرچه باشد، تو حاکم هستی و من...
بگذریم، دستِ آخر...