چه شب‌ها كه با سايه تا صبح سر نكردم...

«تشويش» را بسيار دوست مي‌دارم و البته ارغوان را و بهار سوگواران را.

نه لب گشايدم از گل نه دل كشد به نبيد

چه بي نشاط بهاري كه بي رخ تو رسيد

...